manipularis
Latin
Alternative forms
- maniplāris
- manuplāris
- manupulāris
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ma.nɪ.pʊˈɫaː.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.ni.puˈlaː.ris]
Adjective
manipulāris (neuter manipulāre); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
| genitive | manipulāris | manipulārium | |||
| dative | manipulārī | manipulāribus | |||
| accusative | manipulārem | manipulāre | manipulārēs manipulārīs |
manipulāria | |
| ablative | manipulārī | manipulāribus | |||
| vocative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
Noun
manipulāris m (genitive manipulāris); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem, ablative singular in -e or -ī).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | manipulāris | manipulārēs |
| genitive | manipulāris | manipulārium |
| dative | manipulārī | manipulāribus |
| accusative | manipulārem | manipulārēs manipulārīs |
| ablative | manipulāre manipulārī |
manipulāribus |
| vocative | manipulāris | manipulārēs |
Derived terms
References
- “manipularis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “manipularis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- manipularis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.