mannkyn
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmanː.cʰɪːn/
Noun
mannkyn n (genitive singular mannkyns, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | mannkyn | mannkynið |
| accusative | mannkyn | mannkynið |
| dative | mannkyni | mannkyninu |
| genitive | mannkyns | mannkynsins |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *manakunją; equivalent to maðr + kyn.
Noun
mannkyn n
Declension
| neuter | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | mannkyn | mannkynit |
| accusative | mannkyn | mannkynit |
| dative | mannkyni | mannkyninu |
| genitive | mannkyns | mannkynsins |
Descendants
- Danish: mandkøn
- Icelandic: mannkyn
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “mannkyn”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive