manowce
Polish
Etymology
Perhaps from Ukrainian мани́ти (manýty) + -owce.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /maˈnɔf.t͡sɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔft͡sɛ
- Syllabification: ma‧now‧ce
Noun
manowce nvir pl
- (literary) byway, pathless tracks
- (figurative, literary) that which leads astray
Declension
Declension of manowce
| plural | |
|---|---|
| nominative | manowce |
| genitive | manowców |
| dative | manowcom |
| accusative | manowce |
| instrumental | manowcami |
| locative | manowcach |
| vocative | manowce |
Derived terms
verbs
- sprowadzić na manowce pf, sprowadzać na manowce impf
- zejść na manowce pf, schodzić na manowce impf
- zwieść na manowce pf, zwodzić na manowce impf
Related terms
References
- ^ Boryś, Wiesław (2005) “manowce”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
Further reading
- manowce in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- manowce in Polish dictionaries at PWN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “manowce”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “manowiec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]