manumissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of manūmittō.

Participle

manūmissus (feminine manūmissa, neuter manūmissum); first/second-declension participle

  1. released, freed, emancipated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative manūmissus manūmissa manūmissum manūmissī manūmissae manūmissa
genitive manūmissī manūmissae manūmissī manūmissōrum manūmissārum manūmissōrum
dative manūmissō manūmissae manūmissō manūmissīs
accusative manūmissum manūmissam manūmissum manūmissōs manūmissās manūmissa
ablative manūmissō manūmissā manūmissō manūmissīs
vocative manūmisse manūmissa manūmissum manūmissī manūmissae manūmissa

Derived terms

Descendants

  • Spanish: manumiso

References

  • manumissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • manumissus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • manumissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.