marchitan
Romanian
Etymology
Borrowed from Polish markietan.
Noun
marchitan m (plural marchitani)
- (dated) peddler
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | marchitan | marchitanul | marchitani | marchitanii | |
| genitive-dative | marchitan | marchitanului | marchitani | marchitanilor | |
| vocative | marchitanule | marchitanilor | |||
Spanish
Verb
marchitan
- third-person plural present indicative of marchitar