marginalisera
French
Verb
marginalisera
- third-person singular simple future of marginaliser
Swedish
Etymology
By surface analysis, marginal + -isera. First attested in 1984.
Verb
marginalisera (present marginaliserar, preterite marginaliserade, supine marginaliserat, imperative marginalisera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | marginalisera | marginaliseras | ||
| supine | marginaliserat | marginaliserats | ||
| imperative | marginalisera | — | ||
| imper. plural1 | marginaliseren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | marginaliserar | marginaliserade | marginaliseras | marginaliserades |
| ind. plural1 | marginalisera | marginaliserade | marginaliseras | marginaliserades |
| subjunctive2 | marginalisere | marginaliserade | marginaliseres | marginaliserades |
| present participle | marginaliserande | |||
| past participle | marginaliserad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.