markbrug

Danish

Etymology

Compound of mark +‎ brug.

Noun

markbrug n (singular definite markbruget, not used in plural form)

  1. cultivation (of crops)
    Synonyms: agerbrug, agerdyrkning

Declension

Declension of markbrug
neuter
gender
singular
indefinite definite
nominative markbrug markbruget
genitive markbrugs markbrugets

References