markof
Crimean Tatar
Etymology
Borrowed from Russian морко́вь (morkóvʹ), from Proto-Slavic *mъrky.
Noun
markof
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | markof | markoflar |
| genitive | markofnıñ | markoflarnıñ |
| dative | markofqa | markoflarğa |
| accusative | markofnı | markoflarnı |
| locative | markofta | markoflarda |
| ablative | markoftan | markoflardan |