matronalis
Latin
Etymology
From mātrōna (“married woman, matron”) + -ālis, from māter (“mother; matron”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maː.troːˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.t̪roˈnaː.lis]
Adjective
mātrōnālis (neuter mātrōnāle, adverb mātrōnāliter); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mātrōnālis | mātrōnāle | mātrōnālēs | mātrōnālia | |
| genitive | mātrōnālis | mātrōnālium | |||
| dative | mātrōnālī | mātrōnālibus | |||
| accusative | mātrōnālem | mātrōnāle | mātrōnālēs mātrōnālīs |
mātrōnālia | |
| ablative | mātrōnālī | mātrōnālibus | |||
| vocative | mātrōnālis | mātrōnāle | mātrōnālēs | mātrōnālia | |
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- “matronalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “matronalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- matronalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.