maximális
Hungarian
Etymology
From German maximal, from Latin maximus.[1] With -ális ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒksimaːliʃ]
- Hyphenation: ma‧xi‧má‧lis
- Rhymes: -iʃ
Adjective
maximális (comparative maximálisabb, superlative legmaximálisabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maximális | maximálisak |
| accusative | maximálisat | maximálisakat |
| dative | maximálisnak | maximálisaknak |
| instrumental | maximálissal | maximálisakkal |
| causal-final | maximálisért | maximálisakért |
| translative | maximálissá | maximálisakká |
| terminative | maximálisig | maximálisakig |
| essive-formal | maximálisként | maximálisakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | maximálisban | maximálisakban |
| superessive | maximálison | maximálisakon |
| adessive | maximálisnál | maximálisaknál |
| illative | maximálisba | maximálisakba |
| sublative | maximálisra | maximálisakra |
| allative | maximálishoz | maximálisakhoz |
| elative | maximálisból | maximálisakból |
| delative | maximálisról | maximálisakról |
| ablative | maximálistól | maximálisaktól |
| non-attributive possessive – singular |
maximálisé | maximálisaké |
| non-attributive possessive – plural |
maximáliséi | maximálisakéi |
Derived terms
- max. (abbreviation)
- maximálisan
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- maximális in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.