mecet
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مسجد (mescit), from Arabic مَسْجِد (masjid).
Noun
mecet n (plural meceturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | mecet | mecetul | meceturi | meceturile | |
| genitive-dative | mecet | mecetului | meceturi | meceturilor | |
| vocative | mecetule | meceturilor | |||
References
- mecet in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN