medborgarskap
Swedish
Etymology
medborgare + -skap
Noun
medborgarskap n
- a citizenship
- dubbelt medborgarskap
- dual citizenship
- dubbelt medborgarskap
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | medborgarskap | medborgarskaps |
| definite | medborgarskapet | medborgarskapets | |
| plural | indefinite | medborgarskap | medborgarskaps |
| definite | medborgarskapen | medborgarskapens |