mededingen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmeː.dəˌdɪ.ŋə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: me‧de‧din‧gen
Verb
mededingen
- (intransitive) to compete, to engage in competition, to engage in contest
Conjugation
| Conjugation of mededingen (strong class 3a, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mededingen | |||
| past singular | dong mede | |||
| past participle | medegedongen | |||
| infinitive | mededingen | |||
| gerund | mededingen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | ding mede | dong mede | mededing | mededong |
| 2nd person sing. (jij) | dingt mede, ding mede2 | dong mede | mededingt | mededong |
| 2nd person sing. (u) | dingt mede | dong mede | mededingt | mededong |
| 2nd person sing. (gij) | dingt mede | dongt mede | mededingt | mededongt |
| 3rd person singular | dingt mede | dong mede | mededingt | mededong |
| plural | dingen mede | dongen mede | mededingen | mededongen |
| subjunctive sing.1 | dinge mede | donge mede | mededinge | mededonge |
| subjunctive plur.1 | dingen mede | dongen mede | mededingen | mededongen |
| imperative sing. | ding mede | |||
| imperative plur.1 | dingt mede | |||
| participles | mededingend | medegedongen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- mededinger
- mededinging