meditans
Latin
Etymology
Present participle of meditor.
Participle
meditāns (genitive meditantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | meditāns | meditantēs | meditantia | ||
| genitive | meditantis | meditantium | |||
| dative | meditantī | meditantibus | |||
| accusative | meditantem | meditāns | meditantēs meditantīs |
meditantia | |
| ablative | meditante meditantī1 |
meditantibus | |||
| vocative | meditāns | meditantēs | meditantia | ||
1When used purely as an adjective.