meditativ

German

Etymology

From Latin meditativus.

Pronunciation

  • IPA(key): /meditaˈtiːf/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: me‧di‧ta‧tiv

Adjective

meditativ (strong nominative masculine singular meditativer, comparative meditativer, superlative am meditativsten)

  1. meditative

Further reading

  • meditativ” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • meditativ” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon

Romanian

Etymology

Borrowed from French méditatif.

Adjective

meditativ m or n (feminine singular meditativă, masculine plural meditativi, feminine and neuter plural meditative)

  1. meditative

Declension

Declension of meditativ
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite meditativ meditativă meditativi meditative
definite meditativul meditativa meditativii meditativele
genitive-
dative
indefinite meditativ meditative meditativi meditative
definite meditativului meditativei meditativilor meditativelor