meecalculeren

Dutch

Etymology

From mee +‎ calculeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmeː.kɑl.kyˌleː.rə(n)/
  • Hyphenation: mee‧cal‧cu‧le‧ren

Verb

meecalculeren

  1. (literal and figurative) to take into account, to include in a calculation

Conjugation

Conjugation of meecalculeren (weak, separable)
infinitive meecalculeren
past singular calculeerde mee
past participle meegecalculeerd
infinitive meecalculeren
gerund meecalculeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular calculeer mee calculeerde mee meecalculeer meecalculeerde
2nd person sing. (jij) calculeert mee, calculeer mee2 calculeerde mee meecalculeert meecalculeerde
2nd person sing. (u) calculeert mee calculeerde mee meecalculeert meecalculeerde
2nd person sing. (gij) calculeert mee calculeerde mee meecalculeert meecalculeerde
3rd person singular calculeert mee calculeerde mee meecalculeert meecalculeerde
plural calculeren mee calculeerden mee meecalculeren meecalculeerden
subjunctive sing.1 calculere mee calculeerde mee meecalculere meecalculeerde
subjunctive plur.1 calculeren mee calculeerden mee meecalculeren meecalculeerden
imperative sing. calculeer mee
imperative plur.1 calculeert mee
participles meecalculerend meegecalculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.