megaricus
See also: Megaricus
Latin
Alternative forms
Etymology
From Megara (“Megara”) + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛˈɡa.rɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [meˈɡaː.ri.kus]
Adjective
megaricus (feminine megarica, neuter megaricum, adverb megaricē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | megaricus | megarica | megaricum | megaricī | megaricae | megarica | |
| genitive | megaricī | megaricae | megaricī | megaricōrum | megaricārum | megaricōrum | |
| dative | megaricō | megaricae | megaricō | megaricīs | |||
| accusative | megaricum | megaricam | megaricum | megaricōs | megaricās | megarica | |
| ablative | megaricō | megaricā | megaricō | megaricīs | |||
| vocative | megarice | megarica | megaricum | megaricī | megaricae | megarica | |