| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
meritieteensä
|
meritieteensä
|
| accusative
|
nom.
|
meritieteensä
|
meritieteensä
|
| gen.
|
meritieteensä
|
| genitive
|
meritieteensä
|
meritieteidensä meritieteittensä
|
| partitive
|
meritiedettään meritiedettänsä
|
meritieteitään meritieteitänsä
|
| inessive
|
meritieteessään meritieteessänsä
|
meritieteissään meritieteissänsä
|
| elative
|
meritieteestään meritieteestänsä
|
meritieteistään meritieteistänsä
|
| illative
|
meritieteeseensä
|
meritieteisiinsä meritieteihinsä
|
| adessive
|
meritieteellään meritieteellänsä
|
meritieteillään meritieteillänsä
|
| ablative
|
meritieteeltään meritieteeltänsä
|
meritieteiltään meritieteiltänsä
|
| allative
|
meritieteelleen meritieteellensä
|
meritieteilleen meritieteillensä
|
| essive
|
meritieteenään meritieteenänsä
|
meritieteinään meritieteinänsä
|
| translative
|
meritieteekseen meritieteeksensä
|
meritieteikseen meritieteiksensä
|
| abessive
|
meritieteettään meritieteettänsä
|
meritieteittään meritieteittänsä
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
meritieteineen meritieteinensä
|