migratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of migrō (“migrate, go away”).
Participle
migrātus (feminine migrāta, neuter migrātum); first/second-declension participle
- migrated, departed.
- (figuratively) gone away, having been changed
- carried off, transported, having been carried off.
- transgressed, violated, having been transgressed.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | migrātus | migrāta | migrātum | migrātī | migrātae | migrāta | |
| genitive | migrātī | migrātae | migrātī | migrātōrum | migrātārum | migrātōrum | |
| dative | migrātō | migrātae | migrātō | migrātīs | |||
| accusative | migrātum | migrātam | migrātum | migrātōs | migrātās | migrāta | |
| ablative | migrātō | migrātā | migrātō | migrātīs | |||
| vocative | migrāte | migrāta | migrātum | migrātī | migrātae | migrāta | |