mințit

Romanian

Etymology

Past participle of minți.

Noun

mințit n (uncountable)

  1. lying

Declension

Declension of mințit
singular only indefinite definite
nominative-accusative mințit mințitul
genitive-dative mințit mințitului
vocative mințitule

Verb

mințit (past participle of minți)

  1. past participle of minți