mindblown

English

Etymology

From mind +‎ blown.

Pronunciation

  • (UK) IPA(key): /ˈmaɪnd.bləʊn/
  • (US) IPA(key): /ˈmaɪnd.bloʊn/

Adjective

mindblown (comparative more mindblown, superlative most mindblown)

  1. Having had one's mind blown.