minicigh
Irish
Etymology
From minic (“often, frequently”) + -igh (verbal suffix).
Verb
minicigh (present analytic minicíonn, future analytic miniceoidh, verbal noun miniciú, past participle minicithe)
- to frequent
Conjugation
conjugation of minicigh (second conjugation)
| verbal noun | miniciú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | minicithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | minicím | minicíonn tú; minicír† |
minicíonn sé, sí | minicímid; minicíonn muid |
minicíonn sibh | minicíonn siad; minicíd† |
a mhinicíonn; a mhinicíos / a minicíonn* |
minicítear |
| past | mhinicigh mé; mhinicíos | mhinicigh tú; mhinicís | mhinicigh sé, sí | mhinicíomar; mhinicigh muid | mhinicigh sibh; mhinicíobhair | mhinicigh siad; mhinicíodar | a mhinicigh / ar mhinicigh* |
minicíodh |
| past habitual | mhinicínn / minicínn‡‡ | mhinicíteá / minicíteᇇ | mhinicíodh sé, sí / minicíodh sé, s퇇 | mhinicímis; mhinicíodh muid / minicímis‡‡; minicíodh muid‡‡ | mhinicíodh sibh / minicíodh sibh‡‡ | mhinicídís; mhinicíodh siad / minicídís‡‡; minicíodh siad‡‡ | a mhinicíodh / a minicíodh* |
mhinicítí / minicít퇇 |
| future | miniceoidh mé; miniceod; miniceochaidh mé† |
miniceoidh tú; miniceoir†; miniceochaidh tú† |
miniceoidh sé, sí; miniceochaidh sé, sí† |
miniceoimid; miniceoidh muid; miniceochaimid†; miniceochaidh muid† |
miniceoidh sibh; miniceochaidh sibh† |
miniceoidh siad; miniceoid†; miniceochaidh siad† |
a mhiniceoidh; a mhiniceos; a mhiniceochaidh†; a mhiniceochas† / a miniceoidh*; a miniceochaidh*† |
miniceofar; miniceochar† |
| conditional | mhiniceoinn; mhiniceochainn† / miniceoinn‡‡; miniceochainn†‡‡ | mhiniceofá; mhiniceochthᆠ/ miniceofᇇ; miniceochthᆇ‡ | mhiniceodh sé, sí; mhiniceochadh sé, sí† / miniceodh sé, s퇇; miniceochadh sé, s톇‡ | mhiniceoimis; mhiniceodh muid; mhiniceochaimis†; mhiniceochadh muid† / miniceoimis‡‡; miniceodh muid‡‡; miniceochaimis†‡‡; miniceochadh muid†‡‡ | mhiniceodh sibh; mhiniceochadh sibh† / miniceodh sibh‡‡; miniceochadh sibh†‡‡ | mhiniceoidís; mhiniceodh siad; mhiniceochadh siad† / miniceoidís‡‡; miniceodh siad‡‡; miniceochadh siad†‡‡ | a mhiniceodh; a mhiniceochadh† / a miniceodh*; a miniceochadh*† |
mhiniceofaí; mhiniceochthaí† / miniceofa퇇; miniceochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go minicí mé; go minicíod† |
go minicí tú; go minicír† |
go minicí sé, sí | go minicímid; go minicí muid |
go minicí sibh | go minicí siad; go minicíd† |
— | go minicítear |
| past | dá minicínn | dá minicíteá | dá minicíodh sé, sí | dá minicímis; dá minicíodh muid |
dá minicíodh sibh | dá minicídís; dá minicíodh siad |
— | dá minicítí |
| imperative | ||||||||
| – | minicím | minicigh | minicíodh sé, sí | minicímis | minicígí; minicídh† |
minicídís | — | minicítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| minicigh | mhinicigh | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “minicigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN