minitans
Latin
Etymology
Present participle of minitor.
Participle
minitāns (genitive minitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | minitāns | minitantēs | minitantia | ||
| genitive | minitantis | minitantium | |||
| dative | minitantī | minitantibus | |||
| accusative | minitantem | minitāns | minitantēs minitantīs |
minitantia | |
| ablative | minitante minitantī1 |
minitantibus | |||
| vocative | minitāns | minitantēs | minitantia | ||
1When used purely as an adjective.