mirabile
See also: Mirabile
Italian
Etymology
Borrowed from Latin mīrābilis.
Pronunciation
- IPA(key): /miˈra.bi.le/
- Rhymes: -abile
- Hyphenation: mi‧rà‧bi‧le
Adjective
mirabile m or f (plural mirabili)
Derived terms
Related terms
Further reading
- mirabile in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [miːˈraː.bɪ.ɫɛ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [miˈraː.bi.le]
Adjective
mīrābile
- nominative/accusative/vocative neuter singular of mīrābilis
Noun
mīrābile n (genitive mīrābilis); third declension
Declension
Third-declension noun (neuter, pure i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mīrābile | mīrābilia |
| genitive | mīrābilis | mīrābilium |
| dative | mīrābilī | mīrābilibus |
| accusative | mīrābile | mīrābilia |
| ablative | mīrābilī | mīrābilibus |
| vocative | mīrābile | mīrābilia |