mirakuløs

See also: mirakulös

Danish

Etymology

From French miraculeux.

Adjective

mirakuløs (neuter mirakuløst, plural and definite singular attributive mirakuløse)

  1. miraculous
    Synonyms: overnaturlig, underfuld

Inflection

Inflection of mirakuløs
positive comparative superlative
indefinite common singular mirakuløs mere mirakuløs mest mirakuløs2
indefinite neuter singular mirakuløst mere mirakuløs mest mirakuløs2
plural mirakuløse mere mirakuløs mest mirakuløs2
definite attributive1 mirakuløse mere mirakuløs mest mirakuløse

1 When an adjective is applied predicatively to something definite,
the corresponding "indefinite" form is used.
2 The "indefinite" superlatives may not be used attributively.

References

Norwegian Bokmål

Etymology

From French miraculeux.

Adjective

mirakuløs (masculine and feminine mirakuløs, neuter mirakuløst, definite singular and plural mirakuløse, comparative mer mirakuløs, superlative mest mirakuløs)

  1. miraculous

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From French miraculeux.

Adjective

mirakuløs (neuter mirakuløst, definite singular and plural mirakuløse, comparative meir mirakuløs, superlative mest mirakuløs)

  1. miraculous

References