miraz
See also: miraż
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish میراث (miras), from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ).
Noun
miraz n (plural mirazuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | miraz | mirazul | mirazuri | mirazurile | |
| genitive-dative | miraz | mirazului | mirazuri | mirazurilor | |
| vocative | mirazule | mirazurilor | |||
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish میراث (miras), from Arabic مِيرَاث (mīrāṯ).
Pronunciation
- IPA(key): /mîraːz/
- Hyphenation: mi‧raz
Noun
mȉrāz m inan (Cyrillic spelling ми̏ра̄з)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | miraz | mirazi |
| genitive | miraza | miraza |
| dative | mirazu | mirazima |
| accusative | miraz | miraze |
| vocative | miraze | mirazi |
| locative | mirazu | mirazima |
| instrumental | mirazom | mirazima |