Finnish
Etymology
From Late Old Swedish mirra, ultimately from Latin myrrha.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmirhɑ/, [ˈmirhɑ̝]
- Rhymes: -irhɑ
- Syllabification(key): mir‧ha
- Hyphenation(key): mir‧ha
Noun
mirha
- chrism, myrrh
Declension
| Inflection of mirha (Kotus type 9/kala, no gradation)
|
| nominative
|
mirha
|
mirhat
|
| genitive
|
mirhan
|
mirhojen
|
| partitive
|
mirhaa
|
mirhoja
|
| illative
|
mirhaan
|
mirhoihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirha
|
mirhat
|
| accusative
|
nom.
|
mirha
|
mirhat
|
| gen.
|
mirhan
|
| genitive
|
mirhan
|
mirhojen mirhain rare
|
| partitive
|
mirhaa
|
mirhoja
|
| inessive
|
mirhassa
|
mirhoissa
|
| elative
|
mirhasta
|
mirhoista
|
| illative
|
mirhaan
|
mirhoihin
|
| adessive
|
mirhalla
|
mirhoilla
|
| ablative
|
mirhalta
|
mirhoilta
|
| allative
|
mirhalle
|
mirhoille
|
| essive
|
mirhana
|
mirhoina
|
| translative
|
mirhaksi
|
mirhoiksi
|
| abessive
|
mirhatta
|
mirhoitta
|
| instructive
|
—
|
mirhoin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirhani
|
mirhani
|
| accusative
|
nom.
|
mirhani
|
mirhani
|
| gen.
|
mirhani
|
| genitive
|
mirhani
|
mirhojeni mirhaini rare
|
| partitive
|
mirhaani
|
mirhojani
|
| inessive
|
mirhassani
|
mirhoissani
|
| elative
|
mirhastani
|
mirhoistani
|
| illative
|
mirhaani
|
mirhoihini
|
| adessive
|
mirhallani
|
mirhoillani
|
| ablative
|
mirhaltani
|
mirhoiltani
|
| allative
|
mirhalleni
|
mirhoilleni
|
| essive
|
mirhanani
|
mirhoinani
|
| translative
|
mirhakseni
|
mirhoikseni
|
| abessive
|
mirhattani
|
mirhoittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
mirhoineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirhasi
|
mirhasi
|
| accusative
|
nom.
|
mirhasi
|
mirhasi
|
| gen.
|
mirhasi
|
| genitive
|
mirhasi
|
mirhojesi mirhaisi rare
|
| partitive
|
mirhaasi
|
mirhojasi
|
| inessive
|
mirhassasi
|
mirhoissasi
|
| elative
|
mirhastasi
|
mirhoistasi
|
| illative
|
mirhaasi
|
mirhoihisi
|
| adessive
|
mirhallasi
|
mirhoillasi
|
| ablative
|
mirhaltasi
|
mirhoiltasi
|
| allative
|
mirhallesi
|
mirhoillesi
|
| essive
|
mirhanasi
|
mirhoinasi
|
| translative
|
mirhaksesi
|
mirhoiksesi
|
| abessive
|
mirhattasi
|
mirhoittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
mirhoinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirhamme
|
mirhamme
|
| accusative
|
nom.
|
mirhamme
|
mirhamme
|
| gen.
|
mirhamme
|
| genitive
|
mirhamme
|
mirhojemme mirhaimme rare
|
| partitive
|
mirhaamme
|
mirhojamme
|
| inessive
|
mirhassamme
|
mirhoissamme
|
| elative
|
mirhastamme
|
mirhoistamme
|
| illative
|
mirhaamme
|
mirhoihimme
|
| adessive
|
mirhallamme
|
mirhoillamme
|
| ablative
|
mirhaltamme
|
mirhoiltamme
|
| allative
|
mirhallemme
|
mirhoillemme
|
| essive
|
mirhanamme
|
mirhoinamme
|
| translative
|
mirhaksemme
|
mirhoiksemme
|
| abessive
|
mirhattamme
|
mirhoittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
mirhoinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirhanne
|
mirhanne
|
| accusative
|
nom.
|
mirhanne
|
mirhanne
|
| gen.
|
mirhanne
|
| genitive
|
mirhanne
|
mirhojenne mirhainne rare
|
| partitive
|
mirhaanne
|
mirhojanne
|
| inessive
|
mirhassanne
|
mirhoissanne
|
| elative
|
mirhastanne
|
mirhoistanne
|
| illative
|
mirhaanne
|
mirhoihinne
|
| adessive
|
mirhallanne
|
mirhoillanne
|
| ablative
|
mirhaltanne
|
mirhoiltanne
|
| allative
|
mirhallenne
|
mirhoillenne
|
| essive
|
mirhananne
|
mirhoinanne
|
| translative
|
mirhaksenne
|
mirhoiksenne
|
| abessive
|
mirhattanne
|
mirhoittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
mirhoinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mirhansa
|
mirhansa
|
| accusative
|
nom.
|
mirhansa
|
mirhansa
|
| gen.
|
mirhansa
|
| genitive
|
mirhansa
|
mirhojensa mirhainsa rare
|
| partitive
|
mirhaansa
|
mirhojaan mirhojansa
|
| inessive
|
mirhassaan mirhassansa
|
mirhoissaan mirhoissansa
|
| elative
|
mirhastaan mirhastansa
|
mirhoistaan mirhoistansa
|
| illative
|
mirhaansa
|
mirhoihinsa
|
| adessive
|
mirhallaan mirhallansa
|
mirhoillaan mirhoillansa
|
| ablative
|
mirhaltaan mirhaltansa
|
mirhoiltaan mirhoiltansa
|
| allative
|
mirhalleen mirhallensa
|
mirhoilleen mirhoillensa
|
| essive
|
mirhanaan mirhanansa
|
mirhoinaan mirhoinansa
|
| translative
|
mirhakseen mirhaksensa
|
mirhoikseen mirhoiksensa
|
| abessive
|
mirhattaan mirhattansa
|
mirhoittaan mirhoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
mirhoineen mirhoinensa
|
|
Synonyms
Derived terms
Further reading
Anagrams
Hungarian
Etymology
From Latin myrrha, from Ancient Greek μύρρα (múrrha), of Semitic origin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmirɦɒ]
- Hyphenation: mir‧ha
- Rhymes: -hɒ
Noun
mirha (plural mirhák)
- myrrh (dried sap of the myrrha tree)
Declension
Possessive forms of mirha
| possessor
|
single possession
|
multiple possessions
|
| 1st person sing.
|
mirhám
|
mirháim
|
| 2nd person sing.
|
mirhád
|
mirháid
|
| 3rd person sing.
|
mirhája
|
mirhái
|
| 1st person plural
|
mirhánk
|
mirháink
|
| 2nd person plural
|
mirhátok
|
mirháitok
|
| 3rd person plural
|
mirhájuk
|
mirháik
|
References
Further reading
- mirha in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.