mirum
Latin
Noun
mīrum n (genitive mīrī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mīrum | mīra |
| genitive | mīrī | mīrōrum |
| dative | mīrō | mīrīs |
| accusative | mīrum | mīra |
| ablative | mīrō | mīrīs |
| vocative | mīrum | mīra |
Adjective
mīrum
- inflection of mīrus:
- accusative/nominative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular
References
- mirum in Dizionario Latino, Olivetti