misertus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of misereō.
Participle
misertus (feminine miserta, neuter misertum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | misertus | miserta | misertum | misertī | misertae | miserta | |
| genitive | misertī | misertae | misertī | misertōrum | misertārum | misertōrum | |
| dative | misertō | misertae | misertō | misertīs | |||
| accusative | misertum | misertam | misertum | misertōs | misertās | miserta | |
| ablative | misertō | misertā | misertō | misertīs | |||
| vocative | miserte | miserta | misertum | misertī | misertae | miserta | |