misertus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of misereō.

Participle

misertus (feminine miserta, neuter misertum); first/second-declension participle

  1. lamented, deplored
  2. pitied

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative misertus miserta misertum misertī misertae miserta
genitive misertī misertae misertī misertōrum misertārum misertōrum
dative misertō misertae misertō misertīs
accusative misertum misertam misertum misertōs misertās miserta
ablative misertō misertā misertō misertīs
vocative miserte miserta misertum misertī misertae miserta