misstaga
Swedish
Verb
misstaga (present misstager, preterite misstog, supine misstagit, imperative misstag)
- dated form of missta
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | misstaga | misstagas | ||
| supine | misstagit | misstagits | ||
| imperative | misstag | — | ||
| imper. plural1 | misstagen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | misstager | misstog | misstags, misstages | misstogs |
| ind. plural1 | misstaga | misstogo | misstagas | misstogos |
| subjunctive2 | misstage | misstoge | misstages | misstoges |
| present participle | misstagande | |||
| past participle | misstagen | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.