mistuit

Romanian

Etymology

Past participle of mistui.

Adjective

mistuit m or n (feminine singular mistuită, masculine plural mistuiți, feminine and neuter plural mistuite)

  1. consumed by fire

Declension

Declension of mistuit
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite mistuit mistuită mistuiți mistuite
definite mistuitul mistuita mistuiții mistuitele
genitive-
dative
indefinite mistuit mistuite mistuiți mistuite
definite mistuitului mistuitei mistuiților mistuitelor

Verb

mistuit (past participle of mistui)

  1. past participle of mistui

References

  • mistuit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN