Polish
Etymology
From mitoman + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /mi.tɔˈman.ka/
- Rhymes: -anka
- Syllabification: mi‧to‧man‧ka
Noun
mitomanka f
- (derogatory, literary) female equivalent of mitoman (“mythomaniac”) (someone who suffers from mythomania)
Declension
Declension of mitomanka
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mitomanka
|
mitomanki
|
| genitive
|
mitomanki
|
mitomanek
|
| dative
|
mitomance
|
mitomankom
|
| accusative
|
mitomankę
|
mitomanki
|
| instrumental
|
mitomanką
|
mitomankami
|
| locative
|
mitomance
|
mitomankach
|
| vocative
|
mitomanko
|
mitomanki
|
Further reading
- mitomanka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mitomanka in Polish dictionaries at PWN
- mitomanka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego