mixturus
Latin
Etymology
Future active participle of misceō (“mix”).
Participle
mixtūrus (feminine mixtūra, neuter mixtūrum); first/second-declension participle
- about to mix
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mixtūrus | mixtūra | mixtūrum | mixtūrī | mixtūrae | mixtūra | |
| genitive | mixtūrī | mixtūrae | mixtūrī | mixtūrōrum | mixtūrārum | mixtūrōrum | |
| dative | mixtūrō | mixtūrae | mixtūrō | mixtūrīs | |||
| accusative | mixtūrum | mixtūram | mixtūrum | mixtūrōs | mixtūrās | mixtūra | |
| ablative | mixtūrō | mixtūrā | mixtūrō | mixtūrīs | |||
| vocative | mixtūre | mixtūra | mixtūrum | mixtūrī | mixtūrae | mixtūra | |