modificatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of modificō

Participle

modificātus (feminine modificāta, neuter modificātum); first/second-declension participle

  1. measured
  2. melodious

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative modificātus modificāta modificātum modificātī modificātae modificāta
genitive modificātī modificātae modificātī modificātōrum modificātārum modificātōrum
dative modificātō modificātae modificātō modificātīs
accusative modificātum modificātam modificātum modificātōs modificātās modificāta
ablative modificātō modificātā modificātō modificātīs
vocative modificāte modificāta modificātum modificātī modificātae modificāta

References