modulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of modulor.
Participle
modulātus (feminine modulāta, neuter modulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | modulātus | modulāta | modulātum | modulātī | modulātae | modulāta | |
| genitive | modulātī | modulātae | modulātī | modulātōrum | modulātārum | modulātōrum | |
| dative | modulātō | modulātae | modulātō | modulātīs | |||
| accusative | modulātum | modulātam | modulātum | modulātōs | modulātās | modulāta | |
| ablative | modulātō | modulātā | modulātō | modulātīs | |||
| vocative | modulāte | modulāta | modulātum | modulātī | modulātae | modulāta | |
References
- “modulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- modulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.