momentarius

Latin

Etymology

From mōmentum (moment), from moveō (move, set in motion; excite).

Pronunciation

Adjective

mōmentārius (feminine mōmentāria, neuter mōmentārium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) brief, momentary, quick; instantaneous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mōmentārius mōmentāria mōmentārium mōmentāriī mōmentāriae mōmentāria
genitive mōmentāriī mōmentāriae mōmentāriī mōmentāriōrum mōmentāriārum mōmentāriōrum
dative mōmentāriō mōmentāriae mōmentāriō mōmentāriīs
accusative mōmentārium mōmentāriam mōmentārium mōmentāriōs mōmentāriās mōmentāria
ablative mōmentāriō mōmentāriā mōmentāriō mōmentāriīs
vocative mōmentārie mōmentāria mōmentārium mōmentāriī mōmentāriae mōmentāria

Descendants

  • English: momentary

References