monanniht
Old English
Etymology
From mōnan (“the moon's”) + niht (“night”), possibly formed by analogy with mōnandæġ (“Monday”, literally “the moon's day”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmoː.nɑnˌnixt/, [ˈmoː.nɑnˌniçt]
Noun
mōnanniht f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mōnanniht | mōnanniht |
| accusative | mōnanniht | mōnanniht |
| genitive | mōnanniht | mōnannihta |
| dative | mōnannihte | mōnannihtum |
Descendants
- Middle English: moneniht