monasticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek μοναστιχός (monastikhós).
Adjective
monasticus (feminine monastica, neuter monasticum); first/second-declension adjective
- (Late Latin, Ecclesiastical Latin) monastic, having to do with monks
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | monasticus | monastica | monasticum | monasticī | monasticae | monastica | |
| genitive | monasticī | monasticae | monasticī | monasticōrum | monasticārum | monasticōrum | |
| dative | monasticō | monasticae | monasticō | monasticīs | |||
| accusative | monasticum | monasticam | monasticum | monasticōs | monasticās | monastica | |
| ablative | monasticō | monasticā | monasticō | monasticīs | |||
| vocative | monastice | monastica | monasticum | monasticī | monasticae | monastica | |
Descendants
References
- monasticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.