monig

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmo.nij/

Adjective

moniġ (usually strong)

  1. alternative form of maniġ

Declension

Declension of moniġ — Strong
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative moniġ moniġ moniġ
Accusative moniġne moniġe moniġ
Genitive moniġes moniġre moniġes
Dative moniġum moniġre moniġum
Instrumental moniġe moniġre moniġe
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative moniġe moniġa, moniġe moniġ
Accusative moniġe moniġa, moniġe moniġ
Genitive moniġra moniġra moniġra
Dative moniġum moniġum moniġum
Instrumental moniġum moniġum moniġum
Declension of moniġ — Weak
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative moniġa moniġe moniġe
Accusative moniġan moniġan moniġe
Genitive moniġan moniġan moniġan
Dative moniġan moniġan moniġan
Instrumental moniġan moniġan moniġan
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative moniġan moniġan moniġan
Accusative moniġan moniġan moniġan
Genitive moniġra, moniġena moniġra, moniġena moniġra, moniġena
Dative moniġum moniġum moniġum
Instrumental moniġum moniġum moniġum

Pronoun

moniġ

  1. alternative form of maniġ
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.