monlic
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *mānalīk, equivalent to mōna + -līċ. Cognate with Old High German mānilīh.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmoːn.liːt͡ʃ/
Adjective
mōnlīċ
Declension
Declension of mōnlīċ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | mōnlīċ | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo | mōnlīċ |
| Accusative | mōnlīcne | mōnlīċe | mōnlīċ |
| Genitive | mōnlīċes | mōnlīcre | mōnlīċes |
| Dative | mōnlīċum | mōnlīcre | mōnlīċum |
| Instrumental | mōnlīċe | mōnlīcre | mōnlīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | mōnlīċe | mōnlīċa, mōnlīċe | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo |
| Accusative | mōnlīċe | mōnlīċa, mōnlīċe | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo |
| Genitive | mōnlīcra | mōnlīcra | mōnlīcra |
| Dative | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
| Instrumental | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
Declension of mōnlīċ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | mōnlīċa | mōnlīċe | mōnlīċe |
| Accusative | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċe |
| Genitive | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċan |
| Dative | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċan |
| Instrumental | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċan |
| Accusative | mōnlīċan | mōnlīċan | mōnlīċan |
| Genitive | mōnlīcra, mōnlīċena | mōnlīcra, mōnlīċena | mōnlīcra, mōnlīċena |
| Dative | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
| Instrumental | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
Descendants
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “mónelíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.