monogramă
Romanian
Etymology
Borrowed from French monogramme.
Noun
monogramă n (plural monograme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | monogramă | monogramăul | monograme | monogramele | |
| genitive-dative | monogramă | monogramăului | monograme | monogramelor | |
| vocative | monogramăule | monogramelor | |||