monotremă

See also: monotrema

Romanian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from French monotrème.

Pronunciation

  • IPA(key): /monoˈtremə/

Noun

monotremă f (plural monotreme)

  1. monotreme

Declension

Declension of monotremă
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative monotremă monotrema monotreme monotremele
genitive-dative monotreme monotremei monotreme monotremelor
vocative monotremă, monotremo monotremelor