monstriger
Latin
Etymology
From mōnstrum (“monster”) + -ger (suffix forming an adjective), from gerō (“to bear, carry”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmõː.strɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmɔn.st̪ri.d͡ʒer]
Adjective
mōnstriger (feminine mōnstrigera, neuter mōnstrigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mōnstriger | mōnstrigera | mōnstrigerum | mōnstrigerī | mōnstrigerae | mōnstrigera | |
| genitive | mōnstrigerī | mōnstrigerae | mōnstrigerī | mōnstrigerōrum | mōnstrigerārum | mōnstrigerōrum | |
| dative | mōnstrigerō | mōnstrigerae | mōnstrigerō | mōnstrigerīs | |||
| accusative | mōnstrigerum | mōnstrigeram | mōnstrigerum | mōnstrigerōs | mōnstrigerās | mōnstrigera | |
| ablative | mōnstrigerō | mōnstrigerā | mōnstrigerō | mōnstrigerīs | |||
| vocative | mōnstriger | mōnstrigera | mōnstrigerum | mōnstrigerī | mōnstrigerae | mōnstrigera | |
Synonyms
- monstrifer
References
- “monstriger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- monstriger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.