morðvargr
Old Norse
Etymology
morð (“murder”) + vargr (“wolf, outlaw”)
Noun
morðvargr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | morðvargr | morðvargrinn | morðvargar | morðvargarnir |
| accusative | morðvarg | morðvarginn | morðvarga | morðvargana |
| dative | morðvargi | morðvarginum | morðvǫrgum | morðvǫrgunum |
| genitive | morðvargs | morðvargsins | morðvarga | morðvarganna |
Descendants
- Icelandic: morðvargur