morgun
Faroese
Etymology
From Old Norse morginn, morgunn, from Proto-Germanic *murganaz.
Pronunciation
- IPA(key): [mɔɹkʊn]
Noun
morgun m (genitive singular morguns, plural morgnar)
Declension
| m21 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | morgun | morgunin | morgnar | morgnarnir |
| accusative | morgun | morgunin | morgnar | morgnarnar |
| dative | morgni | morgninum | morgnum | morgnunum |
| genitive | morguns | morgunsins | morgna | morgnanna |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): [mɔrkʏn]
- Rhymes: -ɔrkʏn
Noun
morgun
- indefinite accusative singular of morgunn