moriturus

Latin

Etymology

Future active participle of morior (I die).

Pronunciation

Participle

moritūrus (feminine moritūra, neuter moritūrum); first/second-declension participle

  1. about to die

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative moritūrus moritūra moritūrum moritūrī moritūrae moritūra
genitive moritūrī moritūrae moritūrī moritūrōrum moritūrārum moritūrōrum
dative moritūrō moritūrae moritūrō moritūrīs
accusative moritūrum moritūram moritūrum moritūrōs moritūrās moritūra
ablative moritūrō moritūrā moritūrō moritūrīs
vocative moritūre moritūra moritūrum moritūrī moritūrae moritūra

Descendants

  • Italian: morituro

References

  • moriturus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers