motbevis
Norwegian Bokmål
Verb
motbevis
- imperative of motbevise
Swedish
Etymology
Noun
motbevis n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | motbevis | motbevis |
| definite | motbeviset | motbevisets | |
| plural | indefinite | motbevis | motbevis |
| definite | motbevisen | motbevisens |