muhtaç
See also: muhtac
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish محتاج, from Arabic مُحْتَاج (muḥtāj).
Pronunciation
- IPA(key): /muhtatʃ/
- Hyphenation: muh‧taç
Adjective
muhtaç
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “muhtaç”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “محتاج”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1757