multilineatus
Latin
Etymology
From multus (“many”) + -i- + līnea (“line”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mʊɫ.tɪ.liː.neˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mul̪.t̪i.li.neˈaː.t̪us]
Adjective
multilīneātus (feminine multilīneāta, neuter multilīneātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | multilīneātus | multilīneāta | multilīneātum | multilīneātī | multilīneātae | multilīneāta | |
| genitive | multilīneātī | multilīneātae | multilīneātī | multilīneātōrum | multilīneātārum | multilīneātōrum | |
| dative | multilīneātō | multilīneātae | multilīneātō | multilīneātīs | |||
| accusative | multilīneātum | multilīneātam | multilīneātum | multilīneātōs | multilīneātās | multilīneāta | |
| ablative | multilīneātō | multilīneātā | multilīneātō | multilīneātīs | |||
| vocative | multilīneāte | multilīneāta | multilīneātum | multilīneātī | multilīneātae | multilīneāta | |