multiloquus
Latin
Etymology
From multus (“much”) + -loquus (“speaking”). Calque of Ancient Greek πολύμυθος (polúmuthos).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mʊɫˈtɪ.ɫɔ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mul̪ˈt̪iː.lo.kʷus]
Adjective
multiloquus (feminine multiloqua, neuter multiloquum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | multiloquus | multiloqua | multiloquum | multiloquī | multiloquae | multiloqua | |
| genitive | multiloquī | multiloquae | multiloquī | multiloquōrum | multiloquārum | multiloquōrum | |
| dative | multiloquō | multiloquae | multiloquō | multiloquīs | |||
| accusative | multiloquum | multiloquam | multiloquum | multiloquōs | multiloquās | multiloqua | |
| ablative | multiloquō | multiloquā | multiloquō | multiloquīs | |||
| vocative | multiloque | multiloqua | multiloquum | multiloquī | multiloquae | multiloqua | |
References
- “multiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- multiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.